Vetten voorzien ons van energie in de vorm verschillende vetsoorten. Daarnaast zijn vetten nodig voor gezonde cellen, de aanmaak van hormonen en een goed immuunsysteem.

Heb je problemen met het verteren van vetten dan kunnen er verschillende dingen aan de hand zijn.

Vetafbraak in de maag

Vanaf het moment dat je vet in je mond stop begint de vertering. Het vet komt eerst in je maag waar het maagzuur begint met het afbreken van vetten en eiwitten. Vetten worden niet makkelijk afgebroken, hierdoor heb je ook lang een vol gevoel als je vetten eet. Om de vetten te kunnen afbreken verdeelt de maag tijdens het kneden van de voeding de vetten in kleine bolletjes. Vervolgens scheidt de slijmvlieslaag in het bovenste gedeelte van de maag een speciaal enzym af: lipase. Dit enzym is in staat om de vetbolletjes af te breken tot vetzuren en monoglyceriden.

De maag produceert echter maar een beperkte hoeveelheid lipase en kan dus niet al het vet afbreken. Het grootste deel van de vetafbraak vindt dan ook in het volgende spijsverteringsstation plaats: de twaalfvingerige darm. Het kan drie tot vijf uur duren voordat een vette maaginhoud in de twaalfvingerige darm aankomt. De twaalfvingerige darm is het eerste gedeelte van de dunne darm en is 25 cm lang. In dit gedeelte van de dunne darm worden de voedingsstoffen opgenomen en eiwitten en koolhydraten afgebroken met behulp van enzymen. Het vet wordt niet alleen met enzymen afgebroken, maar eerst met gal opgebroken in kleine fijne druppeltjes. met gal. De lever produceert gal en geeft dit af in de dunne darm. De fijne druppeltjes vet kunnen nu met behulp van het enzym lipase gesplitst worden in vetzuren en monoglyceriden.

Je lever kan per 24 uur een halve liter gal produceren, dit wordt opgeslagen in de galblaas waar het vijf tot tien keer indikt. Uiteindelijk komt het dikke gal in de twaalfvingerige darm.

De voedselbrij wordt deels afgebroken in de twaalfvingerige darm, in het volgende deel van de dunne darm wordt de brij nog goed gemasseerd en worden voedingsstoffen opgenomen.

De Russisch-Amerikaanse arts Campbell-McBride stelt dat mensen met spijsverteringsproblemen vet makkelijk absorberen mits zij zetmeel en de dubbele suikers (rietsuiker, bietsuiker en melksuiker) uit hun dieet schrappen. Als je dit voor een langere periode doet, herstelt de productie van het slijmvlies in de darm en kan vet makkelijk geabsorbeerd worden.

Regelmatig krijg ik ontlasting onderzoeken onder ogen waarbij blijkt dat mijn cliënt met darmklachten vet moeilijk kan verteren, vooral als de vetten verhit zijn geweest. Ligt dit dan allemaal aan de slechte staat van de darmwand? Nee, zo eenvoudig is het niet. De mate waarin je vet kan verteren is ook afhankelijk van de gezondheid van je lever en galblaas.  

Kun je vet niet goed verteren dan kan er, naast een beschadigde darmwand, het volgende aan de hand zijn:

• De lever kan overbelast zijn
• De galblaas kan niet genoeg gal afgeven om vetten in de dunne darm af te breken. 
• De alvleesklier produceert niet genoeg enzymen om vetten in de dunne darm af te breken.

Voor deze mensen is verzadigd dierlijk vet te moeilijk om te verteren, zeker als je ze in grote hoeveelheden gebruikt.

Als blijkt dat iemand slecht vet kan verteren wordt er eerst gewerkt met een dieet om het slijmvlies te herstellen. Dit dieet is gebaseerd op de orthomoleculaire voedingsleer en bevat ontstekingsremmende voeding. Voor het herstel van het slijmvlies stel ik een persoonlijk dieet op waarbij ik rekening houdt met jouw klachten en je voorkeuren. In dit geval in eerste instantie histamine intolerantie en vetverteringsproblemen.

Vetten en oliën zijn makkelijker te verteren als ze rauw gegeten worden. Sommige mensen kunnen wel rauwe boter en ghee eten als ze niet gebakken worden en ze deze in kleine hoeveelheden eten. 

Bouillons getrokken van botten en vlees zijn goed om een darmdysbiose en de darmwand te herstellen. De mineralen, vetten en glutamine herstellen de darmen. Echter bevatten ze ook veel glutamaat en histamine. Hoe langer een bouillon getrokken wordt, hoe meer histamine. en soep heel de dag door gegeten totdat de darm geen tekenen van ontstekingen meer vertoond. Bouillons zijn fijn voor iedereen met een dysbiose in de darmflora. In een bouillon zitten dezelfde stoffen als in het vlees waar de bouillon van getrokken is, maar bouillon is veel makkelijker te verteren dan vlees. Mocht je bottenbouillon kunnen verdragen, dan heb je waarschijnlijk geen histamine intolerantie of MCAS maar bijvoorbeeld een salicylaat stapeling of een overgevoeligheid voor benzoaat.

Als vlees niet goed verteerd, kunnen pathogene (ziekmakende) bacteriën de vetten en eiwitten van de onverteerde resten gebruiken om giftige stoffen te produceren die de darmen nog verder beschadigen.  

Vetten zijn histamine vrijmakers

Betekent dit dan dan je ze niet moet eten? Integendeel. Zo simpel is het niet.

Als we vet eten gebeurt er dit:

Vetten zijn histamine vrijmakers, dat betekent dat als we vet eten er histamine wordt vrijgelaten uit de mestcellen, omdat vetten ontstekings- bevorderend zijn.

Tegelijkertijd reguleren de H4-receptoren de vrijlating van diamine oxidase (DAO), in verhouding tot de histamine die vrij wordt gemaakt als reactie op het type vet. 

Hoe meer  histamine wordt vrijgemaakt, hoe meer DAO moet worden afgegeven. Het DAO verlaagt dan snel de histamine in ongeveer 30 minuten.

Het eten van vet verhoogt niet je DAO reserves.

Dus het eten van vet is op zich geen probleem, het wordt alleen een probleem als je lichaam niet genoeg DAO kan afgeven  in verhouding tot het vet wat je eet.

Vanuit het histamine intolerantie perspectief hebben we vet nodig om gezond te zijn, maar dan moeten we wel de vetten eten die het minst ontstekingen opwekken, zoals olijfolie, kokosolie en boter of ghee.