Kwikvergiftiging door amalgaamvullingen: een sluimerende bedreiging

Amalgaamvullingen, die al decennia lang worden gebruikt in de tandheelkunde, bevatten ongeveer 50% kwik. Ondanks dat er steeds meer aandacht is voor de gevaren van kwik, worden amalgaamvullingen in veel landen, waaronder Nederland, nog steeds legaal geplaatst.

Ondanks dat amalgaam zeer toxisch is, zijn er nog tandartsen die ze gebruiken. Vraag hier altijd naar en vermijd amalgaam. Amalgaam bevat tegenwoordig veel koper waardoor kwik nog makkelijker wordt vrijkomt. Ook koper komt vrij, wat bijdraagt aan kopertoxiciteit.

Amalgaamvullingen worden al 150 jaar gebruikt. Dus ook als je zelf geen amalgaamvullingen hebt, dan kun je het via de baarmoeder van je moeder of zelfs je oma binnen hebben gekregen. Het wordt erg goed via de placenta doorgegeven, tenzij je oma een heel goede ontgiftingskuur heeft gedaan.

We hebben allemaal een kwik belasting, vooral de mensen bij wie genetisch de methylatie zwakker is en daardoor niet goed kunnen ontgiften.

Kwik is een neurotoxine

Kwik is een neurotoxine, dat betekent dat het giftig is voor het zenuwstelsel. Blootstelling aan kwik, zelfs in kleine hoeveelheden, kan leiden tot een scala aan gezondheidsproblemen, waaronder:

Vermoeidheid
Hoofdpijn
Migraine
Concentratieproblemen
Geheugenverlies
Angst en depressie
Trillingen
Slaapproblemen
Spierzwakte
Schade aan nieren, longen en het immuunsysteem

In extreme gevallen kan kwikvergiftiging zelfs leiden tot de dood, maar dat is bij een grotere hoeveelheid dan dat je via amalgaamvullingen binnenkrijgt.

Als je amalgaamvullingen hebt, komt er iedere keer als je eet of iets warms drinkt wat kwik (en koper of ijzer) vrij. Hoe ouder de vulling hoe meer er vrijkomt omdat een vulling langzaam afbreekt.

Een van de meest verontrustende aspecten van kwikvergiftiging is dat de symptomen vaak subtiel en geleidelijk aan ontwikkelen. Dit maakt het moeilijk om de oorzaak van de klachten te achterhalen.

Mensen met amalgaamvullingen lopen een verhoogd risico op kwikvergiftiging. Kwik kan uit de vullingen lekken, vooral tijdens het eten, drinken of tandenpoetsen. De hoeveelheid kwik die vrijkomt hangt af van verschillende factoren, zoals de leeftijd van de vulling, het soort voedsel dat wordt gegeten en de mondhygiëne.

Ook als de amalgaamvullingen zijn verwijderd zit het amalgaam nog steeds in het lichaam, vooral in de hersenen. Dit moet actief en heel voorzichtig worden ontgift.

Iedereen heeft teveel kwik in zijn lichaam. Alleen verschilt de mate van toxiciteit per persoon.

Een van de meest opvallende symptomen van kwikvergiftiging door amalgaamvullingen is overgevoeligheid. Mensen met kwikvergiftiging kunnen overgevoelig reageren op een breed scala aan stoffen, zoals:

Geuren
Chemische stoffen
Geluid
Licht
Voedsel

Deze overgevoeligheid kan zich uiten in symptomen zoals:

Huiduitslag
Jeuk
Hoofdpijn
Misselijkheid
Braken
Duizeligheid

Als je denkt dat je last hebt van kwikvergiftiging door amalgaamvullingen, is het belangrijk om een HTMA (haarmineraal analyse) te laten doen bij een HTMA specialist die weet hoe de gegevens geintepreteerd moeten worden. In onze webwinkel kun je het HTMA onderzoek bestellen. Lisa Goudzwaard werkt met het Dr.Wilson/Dr.Eck protocol waar berekeningen worden gebruikt om toxiciteiten vast te stellen die je op een uitslag van Biovis niet kunt zien.

Heb je kwikvullingen en komt er uit een haaronderzoek een verhoogd kwik gehalte tevoorschijn, dan is het aan te bevelen ook nog een bloedonderzoek naar kwik te laten doen. Helaas is er voor zover bekend in Nederland en Belgie nog geen ontlasting onderzoek naar zware metalen.

MCAS, verhoogd histamine door kwik

Kwikvergiftiging kan op verschillende manieren leiden tot mestcelactivatie, wat kan resulteren in een scala aan ontstekings- en allergische symptomen. Hieronder bespreken we enkele belangrijke mechanismen:

1. Directe activatie:

Kwik kan rechtstreeks binden aan Toll-like receptoren (TLRs)op het oppervlak van mestcellen. TLRs zijn eiwitten die betrokken zijn bij het immuunsysteem en die kunnen worden geactiveerd door verschillende pathogenen en schadelijke stoffen. Activering van TLRs door kwik kan leiden tot de degranulatie van mestcellen, wat de afgifte van ontstekingsmediatoren zoals histamine en leukotriënen tot gevolg heeft.Opent in een nieuw vensterwww.mdpi.com Tolllike receptoren (TLRs)

Vooral bij vrouwen kan dit in de schildklier zorgen voor mestcelactivatie en daardoor ontstekingen en auto-immuunziekte. De schildklier is essentieel voor de productie van schildklierhormonen, die een belangrijke rol spelen in de stofwisseling en groei. Jodium is een essentieel mineraal voor de synthese van schildklierhormonen. Kwik kan de jodiumopname en het gebruik door de schildklier verstoren, wat kan leiden tot een tekort aan schildklierhormonen (hypothyreoïdie). Hypothyreoïdie kan op zijn beurt leiden tot mestcelactivatie.

In sommige gevallen kan kwikvergiftiging leiden tot de ontwikkeling van auto-immuunziekten, zoals de ziekte van Graves of Hashimoto’s thyreoiditis. Bij deze aandoeningen valt het immuunsysteem de schildklier aan, wat leidt tot ontsteking en beschadiging van de klier. Mestcellen spelen een belangrijke rol in de ontwikkeling van auto-immuunziekten.

2. Oxidatieve stress:

Blootstelling aan kwik kan leiden tot de productie van reactieve zuurstofsoorten (ROS) in mestcellen. ROS zijn moleculen die cellen kunnen beschadigen en ontstekingen kunnen veroorzaken. De toename van ROS kan leiden tot de activatie van NF-κB, een transcriptiefactor die de expressie van ontstekingsgerelateerde genen reguleert. De activering van NF-κB kan op zijn beurt leiden tot de degranulatie van mestcellen. Dit speelt ook een rol bij schildklierproblemen.

3. Verstoring van calciumsignalering:

Kwik kan de calciuminflux in mestcellen verstoren, wat een belangrijke rol speelt bij de degranulatie. De verstoring van calciumsignalering kan leiden tot de ongereguleerde afgifte van ontstekingsmediatoren.

4. Beïnvloeding van enzymactiviteit:

Kwik kan de activiteit van verschillende enzymen in mestcellen beïnvloeden, waaronder enzymen die betrokken zijn bij de synthese en afgifte van ontstekingsmediatoren.

Gevolgen van mestcelactivatie in de schildklier:

De activatie van mestcellen in de schildklier door kwik kan leiden tot een scala aan symptomen, waaronder:

Schildklierontsteking (thyreoiditis): Dit is een ontsteking van de schildklier die kan leiden tot pijn, zwelling en roodheid in de nek.
Hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie: Dit zijn aandoeningen waarbij de schildklier te veel of te weinig schildklierhormonen produceert. Symptomen van hyperthyreoïdie kunnen zijn: angst, tremor, gewichtsverlies, hartkloppingen en zweten. Symptomen van hypothyreoïdie kunnen zijn: vermoeidheid, gewichtstoename, koudegevoeligheid, droge huid en haaruitval.
Oogproblemen: Graves’ ziekte kan leiden tot Graves’ ophthalmopathie, een aandoening die gekenmerkt wordt door uitpuilende ogen, dubbelzien en wazig zien.

Daarnaast zorgt de mestcelactivatie voor de klassieke MCAS symptomen:

De activatie van mestcellen door kwik kan leiden tot een scala aan symptomen, waaronder:

Huidaandoeningen: Eczeem, urticaria (galbulten), jeuk, roodheid
Ademhalingsproblemen: Astma, allergische rhinitis
Spijsverteringsproblemen: Diarree, buikpijn, misselijkheid
Neurologische symptomen: Hoofdpijn, vermoeidheid, concentratieproblemen

Rode bloedcellen en kwikvergiftiging

Rode bloedcellen (RBC’s) zijn verantwoordelijk voor het transport van zuurstof en voedingsstoffen door het lichaam. Ze bevatten hemoglobine, een eiwit dat zich bindt aan zuurstofmoleculen. Blootstelling aan kwik kan de functies van rode bloedcellen op verschillende manieren verstoren:

1. Verminderde zuurstofbinding:

Kwik kan zich binden aan hemoglobine, waardoor de binding van zuurstofmoleculen wordt verminderd. Dit kan leiden tot hypoxie, een aandoening waarbij de weefsels en organen onvoldoende zuurstof krijgen. Symptomen van hypoxie kunnen zijn: vermoeidheid, duizeligheid, hoofdpijn, kortademigheid en verwarring.

2. Hemolyse:

In ernstige gevallen van kwikvergiftiging kan kwik de celmembranen van rode bloedcellen beschadigen, wat leidt tot hemolyse. Dit is de afbraak van rode bloedcellen, wat kan leiden tot de vrijgifte van hemoglobine in de bloedbaan. Hemolyse kan geelzucht (vergeling van de huid en het wit van de ogen) veroorzaken, donkere urine en vermoeidheid.

3. Verminderde levensduur van rode bloedcellen:

Kwik kan de levensduur van rode bloedcellen verkorten. Dit komt doordat kwik de activiteit van enzymen kan verstoren die belangrijk zijn voor de normale werking van rode bloedcellen.

4. Beïnvloeding van ijzermetabolisme:

Kwik kan de opname en het gebruik van ijzer door het lichaam beïnvloeden. Ijzer is een essentieel mineraal voor de synthese van hemoglobine. Een tekort aan ijzer kan leiden tot ijzergebreksanemie, een aandoening die gekenmerkt wordt door vermoeidheid, bleekheid en kortademigheid.

Gevolgen van kwikvergiftiging voor rode bloedcellen:

De genoemde effecten van kwik op rode bloedcellen kunnen leiden tot verschillende gezondheidsproblemen, waaronder:

Anemie: Dit is een aandoening waarbij er niet genoeg rode bloedcellen of hemoglobine in het bloed zit. Symptomen van anemie kunnen zijn: vermoeidheid, bleekheid, kortademigheid, duizeligheid en hoofdpijn.
Hartproblemen: Hypoxie en anemie kunnen leiden tot hartfalen, omdat het hart harder moet werken om zuurstofrijk bloed door het lichaam te pompen.
Schade aan organen: Langdurige blootstelling aan kwik kan leiden tot schade aan verschillende organen, waaronder de nieren, lever en hersenen.

Bescherming tegen kwikvergiftiging:

De beste manier om jezelf tegen kwikvergiftiging te beschermen, is om blootstelling aan kwik te minimaliseren. Dit kan je doen door:

Heb je amalgaam vullingen laat deze dan verwijderen. Doe dit bij een tandarts die werkt met beschermende middelen en goede afzuiging en verwijdering van de vulling met een boor die langzaam boort zodat er bij het boren niet te veel kwikdampen vrijkomen.
Vermijd kwikhoudende producten: Dit omvat thermometers, barometers, sommige batterijen en fluorescentielampen.
Eet minder vis met een hoog kwikgehalte: Dit omvat zwaardvis, haai, tonijn en makreel.
Neem voorzorgsmaatregelen als je in contact komt met kwik op het werk: Volg de veiligheidsprotocollen van je werkgever en gebruik persoonlijke beschermingsmiddelen.

Behandeling

Het is belangrijk om te weten dat er geen universeel protocol is voor de behandeling van kwikvergiftiging door amalgaamvullingen. De beste behandelingsmethode hangt af van verschillende factoren, zoals de ernst van de vergiftiging, de algemene gezondheid van de patiënt en de individuele symptomen.

Enkele behandelingsopties zijn:

Chelatietherapie: Dit is een behandeling waarbij een chelaterend middel wordt toegediend dat zich bindt aan kwik en het lichaam via de urine uitscheidt.
Amalgaamvullingen verwijderen: Dit is een belangrijke stap in de behandeling van kwikvergiftiging door amalgaamvullingen. De vullingen moeten op een veilige manier worden verwijderd door een tandarts die gespecialiseerd is in kwikvergiftiging.
Ondersteunende zorg: Dit kan symptomen zoals vermoeidheid, hoofdpijn en spierzwakte helpen verlichten.

Naast medische behandeling zijn er ook een aantal dingen die je zelf kunt doen om de impact van kwikvergiftiging te verminderen:

Eet gezond: Kies voor voedingsmiddelen die rijk zijn aan antioxidanten, zoals fruit, groenten en volle granen. Antioxidanten kunnen helpen om de schade door kwik te verminderen.
Verbeter de ontgifting in het lichaam. Volg een speciaal protocol voor kwik ontgifting.

HTMA onderzoek

Breng je kwik en andere zware metalen in beeld

Koop HTMA onderzoek