Geneesmiddelen die HIT verergeren

De darmflora is een gevoelige wereld van bacterien. Bij histamine intolerantie is de darmflora heel belangrijk, heb je darmklachten en histamine intolerantie en gebruik je medicijnen let er dan goed op welke medicijnen je gebruikt en of deze misschien bijdragen aan jouw klachten. Er zijn veel medicijnen die de darmflora aantasten. Bij de stofwisseling van deze medicijnen ontstaat er een reactie waarbij superoxideradicalen.

Het gaat om:

• bepaalde soorten antibiotica (zoals chloramphenicol of nitrofurantoïne)
• cytostatica (chemotherapie),
• oestrogenen (de anticonceptiepil)
• anthrachinone-houdende laxeermiddelen,
• paracetamol
• catecholamines zoals levodopa (voor ziekte van Parkinson).

Slik je de anticonceptiepil of neem je regelmatig een paracetamolletje? Ze lijken zo onschuldig maar ze een oorzaak zijn van het niet herstellen van de darmflora. De medicijnen verzwakken de darmflora waardoor de ziekmakende kiemen vrij spel hebben en zich kunnen vermeerderen. Hierdoor kan je immuunsysteem overbelast raken.

Het beschermende IgA, dat als beschermend schild binnenin het darmslijmvlies fungeert, wordt niet meer voldoende geproduceerd en daardoor wordt het binnendringen van bacteriën en antigenen vergemakkelijkt.

De ziekmakende micro-organismen in de darmen vormen giftige stoffen zoals ammoniak en acetaldehyde, deze tasten de hersenstofwisseling aan waardoor je moe wordt en je lichaam over het algemeen minder presteert. De giftige stoffen belasten de stofwisseling, vooral de lever waardoor er migraine, allergieen, hormonale verstoringen, degeneratieve ziekten(waaronder steeds meer auto-immuunziekten) ontstaan en dat allemaal als gevolg van een verstoorde darmflora.

Door gasvorming, rottingsdysbiose en het symptoomcomplex van Roemheld zijn de verschijnselen die vaak voorkomen bij de verstoorde darmflora. (Bij het symptoomcomplex van Roemheld is er vaak een stoornis in de bloedvoorziening van het hart doordat het middenrib omhoog staat als gevolg van een opgezette maag.

Minder afbraak van histamine

Een verstoorde darmfora, veroorzaakt door het gebruik van bepaalde medicijnen, geeft een grotere kans op pseudo allergische reacties door verminderde afbraak van biogene aminen. Dit kan o.a. veroorzaakt worden door slijmvliesschade door vrije radicalen. Maar ook omdat bepaalde enzymen in de darm (zoals MAO en DAO) minder stoffen zoals biogene aminen afbreken. Daarnaast kan de lever door medicinale overbelasting minder (via o.a. methylering) biogene aminen afvoeren.

Biogene aminen zijn stoffen die gemaakt worden uit aminozuren, de bouwstenen van de eiwitten. De bekendste is histamine, dat het lichaam zelf maakt en een belangrijke rol speelt bij allergische reacties. Ze komen voor in nature in producten, waarin eiwitafbraak heeft plaatsgevonden. Vis en vis uit blik zijn hiervan bekende voorbeelden. Sommige mensen hebben een overgevoeligheid voor biogene amines in voedsel, krijg je op allergie lijkende reacties, of wel histamine intolerantie.

Belangrijke biogene amines in voedsel zijn histamine, tryptamine, cadaverine, putrescine, spermine en spermidine. Ze zijn betrokken bij allerlei processen in het lichaam, zoals de spijsvertering, de bloedsomloop en de ademhaling. Bij overgevoeligheid voor biogene aminen functioneert het afbraaksysteem in de darmen onvoldoende en ontstaan er klachten.

Pseudo- allergische reacties (PAR’s)

Histamine intolerantie is een pseudo allergie. Men spreekt van een pseudo-allergie wanneer een stof van buiten het lichaam (bijvoorbeeld een geneesmiddel of voedingsmiddel) zonder tussenkomst van het afweersysteem dezelfde klachten kan veroorzaken als bij een echte allergie. De wijze van contact kan zijn via orale inname, via bloed of door inademen.

De verschijnselen bij een pseudo-allergische reactie lijken op die van echte allergische reactie. De hieronder genoemde verschijnselen kunnen, maar hoeven niet allemaal op te treden. Daarnaast bestaan er gradaties van milde tot ernstige symptomen.

Algemene symptomen: algemene malaise, griepachtige verschijnselen met koorts en lymfeklierzwelling.

Huid: jeukende huiduitslag en galbulten, soms gepaard met uitgebreidere zwellingen, zogenaamde angio-oedeem. Bij een contactallergische reactie ontstaat er gemiddeld 2 tot 3 dagen na contact op de contactplaatsen een eczeemreactie welke zich uit als jeuk, roodheid, schilfering, zwelling, bultjes en blaasjes.

Luchtwegen: rode, tranende, jeukende en opgezette ogen, jeuk in de neus, een loopneus, verstopte neus en veel niezen, benauwdheid, piepende ademhaling, hoesten, druk op de borst.

Hart- en bloedvaten: duizeligheid, neiging tot flauwvallen, bloeddrukdaling of bloeddrukverhoging

Mond, maag en darmen: jeuk aan lippen, mond- en keelholte, soms gepaard gaande met zwelling, opgezette keel, gevoel van benauwdheid en soms jeuk in de oren. Soms ook buikpijn, diarree, urticaria over het gehele lichaam, buikkrampen, misselijkheid, braken.

Mestcellen

Sommige stoffen van buiten het lichaam, een geneesmiddel of voedingsmiddel, kunnen een directe invloed hebben op de “mestcel”. Mestcellen bevatten stoffen (onder de microscoop te zien als “korrels”) die na vrijlating uit de cel aanleiding geven tot allergische klachten, zoals galbulten, niezen, kortademigheid etc.). Eén van deze stoffen is histamine. Bij een echte allergie wordt komt dit proces van vrijlating (medische term “degranulatie”) pas tot stand na binding van allergeen specifieke IgE antistoffen aan de mestcel. Bij een pseudo-allergie gebeurt deze vrijlating dus direct.

Omdat een pseudoallergische reactie niet van een echte allergische reactie is te onderscheiden wordt vaak wel een standaard allergologisch onderzoek uitgevoerd. Men kan alleen van een pseudo-allergie spreken wanneer de allergietesten geen echte allergie hebben aangetoond.

Darmonderzoek

Bij medicatie gebruik moet je dus extra bedacht zijn op een nadelige beïnvloeding op de darmflora. Dit kan buikklachten en voedingsreacties geven. In Duitsland, België en nu ook steeds meer in Nederland doet men specifieke ontlastingsonderzoeken om meer inzicht te krijgen wat de gevolgen van medicatie kunnen zijn op het darmmilieu en de darm immuniteit. Met gerichte darmtherapie en voedingsinterventies kan je  proberen de schade te beperken of herstellen die veel medicatie aanricht in het hele maag-darmkanaal. Je kunt bij mij een ontlastingsonderzoek laten doen in gespecialiseerde laboratoria en waarna we een aangepast voedingsplan opstellen om de darm te herstellen.

Bron

Vond je dit artikel nuttig? Deel het dan gerust.